جستاری در باب نسبت میان کیف و قدرت
اندیشیدن همراه با «ال» در زمانهی انقلابی
کار ترجمهٔ این مقاله، پیش از آغاز زبانه کشیدن شرارههای جنبشِ ژینا شروع شد و طبعاً به هیچ وجه در تصور نگارندهٔ این سطور، نمیآمد که چندی بعد، چهرهٔ این خاک، به کلی دگرگونه شود. اما وقع ما وقع و امروز، با ایرانی روبهرو ایم، که در آن، چیزها شباهت کمی به گذشته دارند. آیا گزارهٔ اخیر صادق است؟ زمان نشان خواهدداد. ترجمه و انتشارِ متنی فلسفی، در زمانی که زمین و آسمان، از آدم طلبِ «کنش» میکنند، احتمالاً در نظر شیفتگانِ «کنش»، صریحترینِ شکلِ طفرهروی به شمار آید. اما خودِ این خواهشِ طاقتسوز برایِ کنش، شاید پاتولوژیای باشد که با درنگ کردن، در مضمونِ مقالاتی از این دست بتوانیم، بدان تفطن یابیم.